Ebu Ümame b. Sehl b. Hüneyf (r.a.) anlatıyor: Bir gün mescidde ensar ve muhacirlerle birlikte otururken Hz. Aişe ile görüşmek üzere izin alması için bir adamı gönderdik. Yanına girdiğimizde o şöyle dedi: Bir defasında bana bir dilenci geldi. Yanımda da Rasûlullah (s.a.s.) vardı. Dilenciye bir şey verilmesini emrettim, verilecek şeyi getirttim ve ona baktım. Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.s.) şöyle dedi: “Evine senin haberin olmadan hiçbir şeyin girip çıkmasını istemiyorsun öyle mi?” Ben de “Evet” dedim. Bunun üzerinde Rasûlullah (s.a.s.) şöyle dedi: “Ey Aişe, yavaş ol! Sayma, sayarak verme! Yoksa Allah da sana sayarak verir.”